بشارت دین
حضرت علی(ع): آن کسی که پژوهش را استمرار نمی بخشد از درک دانش بی نصیب است ...بشارت دین
حضرت علی(ع): آن کسی که پژوهش را استمرار نمی بخشد از درک دانش بی نصیب است ...پیشگویی پیامبر در مورد انقلاب ایران ...
بسم الله الرحمن الرحیم
پیشگویی پیامبر ...
پیغمبر اکرم(ص) فرمود: آنها قومی هستند که به وسیله «روح الله» بین آنها پیوند محبت برقرار می شود بدون آن که نسبتهای خانوادگی و منافع مادی و امور دنیوی در این محبت و پیوند نقشی داشته باشد. اینان شیعیان تواند و تو امام آنها هستی ای علی(ع).
در آغاز حدیث به تعبیر «قوماً منا» توجه شود. کلمه «منا» تداعی می کند حدیثی را که پیغمبر اکرم(ص) درباره سلمان فارسی فرمود (سلمان «منا» اهل البیت) و همچنین از کلمه «قوماً» چند حدیث دیگر تداعی می شود که یک نمونه از آنها را یادآوری می کنیم. این حدیث را منابع متعدد و معتبر اهل سنت از پیغمبر اکرم(ص) نقل کرده اند که آن حضرت این آیه را تلاوت کرد: «و ان تتولوا یستبدل قوماً غیرکم ثم لا یکونوا امثالکم». سوره محمد آیه 38 اگر شما از دین خدا روی گردان شوید خداوند قومی را غیر شما به جای شما قرار می دهد که همانند شما- که از انجام وظایف الهی سر باز می زنید- نخواهند بود. کسانی که در محضر رسول خدا (ص) بودند، پرسیدند: «یا رسول الله من هولاء الذین ان تولینا استبدلوا بنا؟» ای رسول خدا، آنهایی که اگر ما رویگردان شدیم به جای ما قرار می گیرند، چه کسانی هستند؟ «فضرب رسول الله علی منکب سلمان، ثم قال: هذا و قومه و الذی نفسی بیده لو کان الایمان منوطاً بالثریا لتناوله رجال من فرس» (2) رسول خدا (ص) با دست بر شانه سلمان زد و آنگاه فرمود: منظور آیه، این مرد- سلمان- و قوم او (ایرانیان) می باشد و به خدائی که جانم دراختیار او است، اگر ایمان در ثریا قرار داشته باشد مردانی از فارس (3) به آن دست خواهند یافت. با ملاحظه این دو حدیث معنی «قوماً منا» و رابطه آن با مردم ایران روشن تر می شود اما ذیل حدیث با ارائه شناسنامه «قوماً منا» مطلب روشن تر می گردد: «اولئک شیعتک و انت امامهم یا علی». آنان شیعیان تواند و تو امام آنانی ای علی (ع). روزگارانی سپری می شود و پیشگوئی پیغمبر اکرم(ص) به وقوع می پیوندد و ایران پایگاه تشیع و ایرانی با اعتقاد به امامت علی(ع) و اولاد معصومین اش ساخته می گردد و بعد از قرنها این معجزه پیغمبر آشکار می شود. اما نقطه اوج این پیشگوئی از آینده در این بخش از حدیث شریف است که محوریت پیوند عاشقانه این قوم را «روح الله» معرفی می کند: «هم قوم تحابوا بروح الله» آیا روح الله کنایه از رحمت خدا، دین خدا، علم خدا و خلفاء الهی است همانگونه که علامه مجلسی در ذیل حدیث بیان کرده است؟ یا تصریح از شخصی است به نام «روح الله». البته تا زمانی که شخصی به این نام پا به صحنه وجود نگذاشته بود و تا عصر علامه مجلسی و تا قبل از امام راحل در عصر حاضر که اصولاً در بین بزرگان و عالمان نقش آفرین دینی، چنین نامی شناخته نشده بود، اگر کسی می خواست روح الله را معنی کند ناچار بود آن را کنایه از معانی دیگر بداند، اما آنگاه که روح الله در میان «قوم منا» و از پایگاه تشیع و ایمان به امامت علی(ع)، محور وحدت و محبت الهی قرار می گیرد و فراتر از مرزهای ملی گرائی و مادیگرائی «من غیر انساب و لا اموال»، پرچمدار دین الهی شده و نقاب از چهره ورانی اسلام ناب محمدی می گشاید، آیا معنی واضح تر و گویاتری از امام خمینی برای «روح الله» می توان ارائه کرد؟ عالم بزرگ مرحوم آیه الله شیخ عباسعلی ادیب اصفهانی در توضیح حدیث منقول
از امام باقر(ع) می گوید: کلمه «روح الله» در این روایت شریف، اسم است. روح الله، نامی است که مردم مطیع او هستند و بدون هیچگونه چشم داشتی او را یاری می کنند. ما از ابتداء تا حالا میان علماء «روح الله» نداشتیم و اگرم داشتیم با این خصوصیات نبوده است. مسلماً مراد حضرت امام است. این روایت شأن مردم را هم مشخص می کند. شأن شهداء و میدان دارها را و کسانی که واقعاً در این زمان جهت یاری خدا زحمت می کشند و خدمت می کنند و این قرینه ای دیگر است که می رساند مراد از «روح الله» در این روایت اسم شخص است. یه الله ادیب در جای دیگر گفته است: زمانی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به دیدار امام رفتم در چهره نورانی امام هیبت و عظمت خاصی را دیدم و در این حالت بود که این شعر را گفتم (چند بیت از آن قصیده غرا):
خم ابروی خمینی خم خمخانه شکست
پی پیمانه حق، جرعه و پیمانه شکست
خاک ایران همه چون صفحه شطرنجی بود
مات شده شاه و همه تخته شاهانه شکست
لا به لا کشور ما لانه جاسوسی بود
«لا» شد این لانه و هم صاحب آن لانه شکست
پای مردان همه بودی زپی دانه به دام
دست غیب آمد و هم دام و هم این دانه شکست
دست دزدان پی دزدی همه بر شانه شاه
دست حق، دست ز دزدان و ز سر شانه شکست
بود این خانه همه پایگه بیگانه
صاحب خانه ز من پایه بیگانه شکست
مکر بر توطئه کردند به روز و مه و سال
مکر روزانه و ماهانه و سالانه شکست
قرآن و قضیه فلسطین
اگر در آیات 4 تا 7 سوره اسراء تدبر کنیم نکات مهمی را درمی یابیم: «و قضینا الی
بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الارض مرتین و لتعلن علواً کبیراً» سوره اسراء- 4 « و در کتاب به فرزندان
اسرائیل اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد می کنید و سرکشی می کنید، سرکشی
بزرگ!» توجه شود گرچه منظور از بنی اسرائیل همان یهود است اما در اینجا تعبیر بنی اسرائیل
شاید علاوه بر معنی فرزندان یعقوب و اشاره به یهود، متضمن اشاره به وقوع آن فساد و
سرکشی بزرگ حول محور نام اسرائیل نیز باشد. از نظر قرآن این فساد قطعی و همراه با
سرکشی و طغیانگری بزرگ خواهد بود که دو بار اتفاق خواهد افتاد. به علاوه از لحن و
سیاق آیه به نظر می رسد این دو قضیه تا زمان نزول قرآن به وقوع نپیوسته و بعداً
اتفاق خواهد افتاد و شواهد تاریخی نیز شان می دهد که این موضوع با توجه به توصیف
فوق العاده از عظمت این فتنه و جهانی بودن و مرکزیت آن در فلسطین با حوادث تاریخی
ای که برخی ذکر کرده اند مطابقت ندارد و با آنچه در این زمان و در طول بیش از نیم
قرن در سطح کره زمین توسط یهود به وقوع پیوسته و هر روز ابعاد آن گسترده تر می شود، انطباق بیشتری دارد.
پی نویس ها:
1- بحارالانوار علامه مجلسی ج 5 ص 139 چاپ مؤسسه الوفاء بیروت
2- تفسیر المیزان ج 26 ص 250 به نقل از درالمنثور سیوطی.
3- منظور از فارس در آن زمان مجموعه ایران بوده است.
اللهم عجل لولیک الفرج
به امید ظهور امام زمان 3 صلوات
در صورت تمایل به اشتراک بگذارید
با سلا م آقا محمد آیا شما خود قرآن را می خوانی یا تفسیر که این چنین مطالب را به زیبایی نقل میکنی ؟در هر صورت کارتون ارزشمند است .
با مطالب جدید به روزم و منتظر دیدگاهای ارزشمند و گاه انتقادی شما
با سلام و عرض ادب
دلیلی برای تخصیص دادن (روح الله) که در متن روایت نبوی آمده نداریم چون روایت آبی از تخصیص است. اما مصداق بارز و روشن آن می تواند حضرت امام خمینی باشد. و در هر دوره ای کسانی آمده اند که نقش روح الله را بازی کرده اند. چون اگر قرار باشد که فقط اون قوم و گروهی که حضرت امام در بین آنان قیام کرد و انقلاب به پا کرد همان قومی باشد که در سمت راست عرش الهی سکنی دارند پس اقوام ما قبل از امام که در بین آنان علمای بزرگی بلند شدند و قیام به پا کردند باید از مصداق این روایت بیرون بروند در صورتی که این چنین نیست.