به درگاه تو،‌ یارب، عذر خواهم

بسم الله الرحمن الرحیم

تویی در ملک هستی پادشاهم به درگاه تو،‌ یارب، عذر خواهم

دمی آگاه‌ساز این قلب غافل
مران از درگهت این جان جاهل
تویی یارب طبیب دردمندان
شفابخش درون مستمندان
تویی یارب حیات جاودانم
به یادت زنده ملک جسم و جانم
عطا بخشی به شاهی یا گدایی
تو را شاید که عالم را خدایی
جهان هرگه کند تاریک جانم

بود یاد تو خورشید روانم
تویی در ملک هستی پادشاهم
به درگاه تو،‌ یارب، عذر خواهم
اگرغیر تو معبودی ستایم
به هجرانگاه دوزخ باد جایم
تویی، یارب، بهین باغ بهشتم
قلم کش برخط زیبا و زشتم
فقیری را نوازی گر به نانی
وگر بخشی تو صد ملک جهانی
ز ملک بی‌حدت ای ذات بیچون
یقین دارم؛ نه کم گردد نه افزون
به راه خویش ما را رهبری کن
کرم فرما و لطف و یاوری کن
به ما ای کامبخش دشمن و دوست
نگاه مهر فرمایی چه نیکوست
که تاب قهرت این مشتی گنهکار
نداریم، ایزدا، ما را مکن خوار
اگر بخشی، تو را نبود زیانی
ولی ما راست سود این خود تو دانی
نگارا، دلبرا، کل الجمالا
جهان آرا بتا عین الکمالا
غلط گفتم همه قهر تو مهر است
کجا تاریک از خورشید چهر است
به ما خود معرفت ده تا توانیم
سمند از لطف و قهر آن‌سو برانیم
به کوی عشق خوش منزل گزینیم
در آن رضوان، گل تسلیم چینیم

اللهم عجل لولیک الفرج

به امید ظهور امام زمان که هزاران البته نزدیک است ...